odurzyć — dk VIb, odurzyćrzę, odurzyćrzysz, odurz, odurzyćrzył, odurzyćrzony odurzać ndk I, odurzyćam, odurzyćasz, odurzyćają, odurzyćaj, odurzyćał, odurzyćany «spowodować częściową lub całkowitą utratę świadomości, niewrażliwość na ból itp.; przyprawić o… … Słownik języka polskiego
odurzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. odurzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odurzać się – odurzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odurzać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odurzył się narkotykami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odurzać — → odurzyć … Słownik języka polskiego
odurzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odurzaćam, odurzaća, odurzaćają, odurzaćany {{/stl 8}}– odurzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, odurzaćrzę, odurzaćrzy, odurzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odurzająco — przysłów. od odurzający (p. odurzyć odurzać) Odurzająco pachniały lipy … Słownik języka polskiego
odurzenie — n I 1. rzecz. od odurzyć. 2. «stan nieprzytomności lub półprzytomności wywołany środkami odurzającymi; utrata, zamroczenie świadomości» Całkowite, zupełne odurzenie. Być, znajdować się w stanie odurzenia winem, narkotykami. Robić coś jak w… … Słownik języka polskiego
odymić — dk VIa, odymićmię, odymićmisz, odym, odymićmił, odymićmiony odymiać ndk I, odymićam, odymićasz, odymićają, odymićaj, odymićał, odymićany 1. «okopcić, przesycić dymem» Ciemna, odymiona izba. Odymiony kociołek. Ogień odymił ściany. 2. «spalając… … Słownik języka polskiego
otumanić — dk VIa, otumanićnię, otumanićnisz, otumań, otumanićnił, otumanićniony rzad. otumaniać ndk I, otumanićam, otumanićasz, otumanićają, otumanićaj, otumanićał, otumanićany 1. «zamącić komuś w głowie; zbałamucić, ogłupić, oszukać, wprowadzić kogoś w… … Słownik języka polskiego
podkurzyć — dk VIb, podkurzyćrzę, podkurzyćrzysz, podkurzyćkurz, podkurzyćrzył, podkurzyćrzony podkurzać ndk I, podkurzyćam, podkurzyćasz, podkurzyćają, podkurzyćaj, podkurzyćał, podkurzyćany «dymiąc odurzyć, zmusić do ucieczki, do wyjścia z ukrycia jakieś… … Słownik języka polskiego
rozmarzyć — dk VIb, rozmarzyćrzę, rozmarzyćrzysz, rozmarzyćmarz, rozmarzyćrzył, rozmarzyćrzony rozmarzać ndk I, rozmarzyćam, rozmarzyćasz, rozmarzyćają, rozmarzyćaj, rozmarzyćał, rozmarzyćany «pobudzić do marzenia, wprawić w stan marzenia; odurzyć, upić»… … Słownik języka polskiego
